Please support me!

หากชอบใจบทความของผม โปรดสนับสนุนค่ากาแฟเล็กๆน้อยๆเพื่อเป็นกำลังใจนะครับ

131.1

ไดอารีที่รัก...

ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ความคิดถึงและอารมณ์ที่ฉันสร้างขึ้น
มันถูกส่งผ่านไปด้วยคลื่นความถี่ใด?

การรอคอยนั้นสิ้นสุดลง
ฉันได้พบกับสิ่งที่มีค่านั้นอีกครั้ง
ดีใจจนอยากจะร้องไห้ คือนิยามของมัน

เท่านี้เองแหละ
ที่ฉันต้องการ
มันคืออีกล้านล้านกำลังใจที่เกิดขึ้นในใจฉัน

เท่านั้นเองแหละ
ที่ฉันเฝ้าคอย
มันคือยางลบก้อนใหญ่ที่สุด ที่ลบล้างความเศร้าทั้งหลายที่เคยมีไปจนหมด

เมื่อสายธารไหลมาอีกครั้ง
ชีวิตนั้นก็กลับมาสวยงาม
และมันจะงอกงามอย่างยั่งยืน

ถ้าวันนี้ฉันนอนแล้วฝันดี
ฉันขอปฏิเสธเสียดีกว่า

เพราะแม้แต่ฝันที่ดีที่สุดของฉัน
ก็เทียบไม่ได้เลย
กับความจริงในตอนนี้.

ampmie152.
http://ampmie152.blogspot.com/

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[MUS001] Kazoo...เครื่องดนตรีที่ใครๆก็เล่นได้!

[OTH004] มาเล่นแฟลกฟุตบอลกันเถอะ!

[INV033] รีวิว 6 เดือน กับการเป็น FA ที่ Finnomena

[IT006] How to convert UTF-8 to ANSI ? (Thai fonts)

[INV023] วิธีใช้ไฟล์ excel ประเมินมูลค่าหุ้นคร่าวๆจากงบการเงิน