AMPMIE Blog - แอมมี่, ampmie152

หลายคนที่เคยเที่ยวยุโรปน่าจะรู้ดีว่า อุปสรรคสำคัญที่ทำให้การเที่ยวต้องหมดสนุกคือการเจอโจรล้วงกระเป๋าหรือขโมย ซึ่งมักหาเหยื่อตามเมืองท่องเที่ยว โดยเฉพาะชาวเอเชียนี่มักจะโดนหมายหัวเป็นอันดับแรกๆ ผมเลยคิดว่าจะรวบรวมไอเทมกันโจรที่ควรพกไว้ จากประสบการณ์ที่เคยลองใช้ คิดว่าจะช่วยทำให้เที่ยวได้สบายใจมากขึ้นครับ 1. 🎒 กระเป๋าคาดอก/สะพายกันขโมย (Anti-theft Backpack) กระเป๋าแบบนี้จะมีซิปซ่อนอยู่ด้านข้าง ค่อนข้างแนบกับแผ่นหลัง ทำให้ล้วงได้ยาก มีช่องลับ แถมยังใส่ของได้เยอะ พกพาง่าย เหมาะกับเดินเล่นตามเมืองต่างๆ 🔗 พิกัด กระเป๋าสะพายไหล่กันขโมย:  https://s.shopee.co.th/6poCY3kPCu 2. 🧦 ซองพาสปอร์ตแบบคาดเอว/ซ่อนไต้เสื้อ เหมาะสำหรับเก็บของสำคัญ เช่น พาสปอร์ต บัตรเครดิต และเงินสด โดยคาดไว้ใต้เสื้อ 🔗 พิกัด คาดเอวของ PacSafe:  https://s.shopee.co.th/7fNJXahEW3 3. 🔒 กุญแจล็อกซิป/ล็อกกระเป๋า เวลาขึ้นรถไฟ รถบัส หรือเก็บกระเป๋าในล็อกเกอร์ การล็อกซิปไว้จะช่วยกันไม่ให้มีคนมาเปิดกระเป๋าได้ง่ายๆ หรือถ้าโจรเห็นก็ทำให้มันรู้สึกว่ายากที่จะลงมือ เลือกแบบที่มีรหัสจะสะดวกและปลอดภัยที่สุด 🔗 พิกัด ล็อกซิปแบ...

ไดอารีที่รัก... สวัสดีวันมาฆบูชา ขอบคุณที่เช้าวันนี้มีโอกาสได้นั่งเขียนเรื่องราวเพื่อสะท้อนความคิดตัวเองอีกครั้ง เรายังคงอยู่ในแผนของการปรับเปลี่ยนชีวิตการทำงานและเกษียณให้ได้อย่างที่ต้องการ ขอบคุณตัวเองที่รู้จักอดทนได้มากกว่าที่ตัวเองคิด ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา เราพยายามปรับเปลี่ยนมุมมองบางอย่าง อย่างน้อยก็พอช่วยบรรเทาความทรมานในการดำรงชีวิตไปได้บ้าง เมื่อมีสติ ก็จงกลับมาที่แผนการของเรา  ถ้าเราไม่หมดความอดทนเสียก่อน เราก็จะเข้าใกล้เป้าหมายเราทีละนิด ทีละก้าว แน่นอนว่าเราไม่เคยหยุดคิดหรอก ยังคงหาโอกาสเรื่อยๆที่จะไปถึงเป้าหมายให้เร็วขึ้น และยังคงหาทาง optimize ตัวเป้าหมายเองให้ขยับเข้ามาถึงเร็วขึ้นอีกด้วย ฟังดูดีใช่ไหมล่ะ? แต่เบื้องหลังนี่มันเหมือนเรากำลังทดลองหลายๆอย่างในชีวิตโดยเอา "เวลา" เป็นสิ่งเดิมพันเลย สิ่งหนึ่งที่ช่วยเราได้มากๆ คือเรารู้สึกขอบคุณตัวเองที่รู้จัก Bitcoin มันไม่ใช่แค่เรื่องสินทรัพย์และการลงทุน แต่ทำให้เราตาสว่างจากระบบ Fiat ที่อยู่กับเรามาทั้งชีวิต เราอาจจะไม่ได้สามารถเปลี่ยนทุกอย่างได้ดั่งใจแบบหน้ามือเป็นหลังมือ จากดำเป็นขาวในทันที แต่ทุกครั้งที่เราได้ข...

ไดอารีที่รัก... ใกล้จะสิ้นปีอีกแล้ว นั่งทำงานจนจะสิ้นปีอีกเช่นเคย เป็นปีที่ค่อนข้างจะผิดหวังในหลายๆเรื่อง แต่มองย้อนไปก็มีสิ่งที่ทำสำเร็จใหม่ๆแบบซุ่มๆอยู่เหมือนกัน อย่างที่รู้กัน ความสำเร็จมันคือแค่ยอดเขาน้ำแข็งที่ใครๆมองเห็นกัน แต่ความล้มเหลวเรานี่ถาโถมกองอยู่ใต้น้ำเพียบเลย ถึงเราจะมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากๆแล้ว แต่การจะไปให้ถึง checkpoint แต่ละจุดนี่มันก็ไม่เคยง่ายเลย การทำงาน 2 อาชีพ ที่ต้องใช้ความรับผิดชอบและ pro-active ตัวเองแบบสุดๆ  แถมโชคชะตาก็ยังเล่นตลกส่งให้มาอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ toxic สุดๆ  ก็ไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน แต่ก็ต้องอดทนต่อไป หวังว่าปีหน้าแรงโน้มถ่วงจะเหวี่ยงเราให้แรงกว่านี้ แรงจนให้มันหลุดจากวงโคจรเดิมเสียที จะมาวันไหนเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่มีอะไรก็ต้องใส่สุดไปก่อน ถึงแรงเราจะน้อยนิด  แต่ก็หวังว่าถ้าวันที่มันจะมา เราก็จะหวดให้เต็มข้อไปเลยเหมือนกัน สวัสดีปีใหม่ 2025 ล่วงหน้านะทุกคน. ampmie152 http://ampmie152.blogspot.com

 ไดอารีที่รัก... พอเราเข้าสู่โหมดโฟกัสกับการเก็บเงินเกษียณ ก็ต้องยอมรับว่าเรายอมแลกอะไรออกไปเยอะพอสมควร การจัดสรรเงินเก็บแบบรัดกุมถูกดำเนินไปด้วยความอดทนและตัดใจในหลายๆอย่างที่ไม่จำเป็นออกไป หรืออะไรที่จำเป็นแต่ลดได้ ก็ต้องพยายามลด แต่ในความเป็นจริงเรามักจะพบโซนเทาๆของการใช้จ่ายเพื่อให้ชีวิตมีคุณค่าที่จะดำเนินไปอย่างมีจุดหมาย สำหรับเรา หนึ่งในนั้นคืองบค่าใช้จ่ายสำหรับการท่องเที่ยว คำถามที่น่าสนใจคือ เราควรแบ่งสรรปันส่วนงบการท่องเที่ยวระหว่างทางไว้ขนาดไหนดี? คำตอบนี้คงไม่มีถูกผิดและเป็นไปได้หลากหลายตามการให้ความสำคัญของแต่ละคน สำหรับเรา มันก็สำคัญมากนะ แต่ถามว่ามันจำเป็นขนาดไหน ก็ต้องไปเทียบกับงบเกษียณอายุ ค่าใช้จ่ายด้านประกันและการรักษาในอนาคต แต่บางครั้งเราลืมอะไรไปรึเปล่า? เราโฟกัสกับการเก็บเงินแบบเข้มข้นกับค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เพื่อให้ชีวิตคงอยู่รอดได้จนกว่าจะตาย แต่เรากลับต้องยอมแลกกับการเอาเงินมาใช้ให้ชีวิตมีความสุขในระหว่างทางจนถึงวันที่จะตายด้วยเช่นกัน เรากลับมาดูในลิสท์ที่เราอยากทำตอนเกษียณอีกครั้ง ว่าเกษียณแล้วอยากทำอะไร? หนึ่งในอันดับต้นๆก็คือการท่องเที่ยวอยู่ดี...

อยากสรุปความเห็นที่คนส่วนใหญ่มักมองข้ามหรือไม่เป็นที่นิยม (Unpopular Opinions) เกี่ยวกับการลงทุน แต่จากประสบการณ์ส่วนตัวและมุมมองของนักลงทุนและที่ปรึกษาการลงทุนของผมเอง คิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญมากๆครับ 1. อันที่จริงแล้วทุกคนไม่จำเป็นต้องศึกษาเรื่องการลงทุน ถ้าหากเรามีเงินที่มีคุณสมบัติที่ " ดีพอ " ในการเก็บรักษามูลค่า สิ่งที่ทุกคนควรจะทำก็มีแค่ ทำงาน กิน(ใช้จ่าย) และเก็บออมส่วนที่เหลือไว้เฉยๆ 2. แต่ในเมื่อเรามีเงินที่ไม่ดีพอต่อการเก็บรักษามูลค่า เราเลยถูกบีบให้ต้องเอาเงินที่มีไปลงทุน เพื่อที่จะทำให้สิ่งที่เสื่อมค่านั้นเอาชนะเงินเฟ้อที่จะทบต้นไปเรื่อยๆในอนาคต ซึ่งนั่นคือการยอมแลกด้วยความเสี่ยง (ที่หลายคนไม่เต็มใจที่จะรับ แต่ก็ไม่มีทางเลือก) 3. การคำนวณเงินเกษียณด้วยอัตราเงินเฟ้อ 3-4% อาจจะไม่เพียงพอในอนาคต เพราะในความเป็นจริงแล้วหมวดสินค้าที่มีความจำเป็นในการดำรงชีพและค่าใช้จ่ายต่อครั้งสูง มีอัตราเงินเฟ้อที่สูงกว่านี้มาก (เช่น ค่ารักษาพยาบาล) 4. ทางเลือกในการลงทุนมีเยอะแยะไปหมด มีทั้งท่าง่ายและท่ายาก เราไม่จำเป็นต้องถนัดทุกท่า แต่ต้องหาทางที่เราเข้าใจมันจริงๆและใช้ชีวิตอยู่กับม...