AMPMIE Blog - แอมมี่, ampmie152

Dear diary, Who said ' Actions speak louder than words ' ??? No...not louder. It just win in the long run. Well, If you don't know when it comes, just keep doing both things collectively no matter you are expert in one of them or not. Because this is a life, not a fairy tales. ... ...and I think to myself, "Yay! It will definitely come! :D"

ไดอารีที่รัก... โปรดเถอะนะ... ได้โปรดจงนำความสุขทั้งหมดที่ฉันควรจะมีในวันนี้ ไปให้กับอีกหลายชีวิต... ที่วินาทีนี้ของพวกเขาไม่สามารถตอบคำถามวินาทีถัดไปได้เลย ผู้คนเหล่านั้นยังคงต่อสู้เพื่อพวกคุณ ในทุกๆคืนและทุกๆวันที่คุณรู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตประจำวัน คือทุกๆคืนและทุกๆวันที่เขาเหล่านั้นไม่ทราบว่า "วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต" และพวกเขาก็ยังไม่มีเวลามากพอ ที่จะมาตอบคำถามเหล่านั้น เพราะสิ่งที่พวกเขากำลังทำอยู่นั้น ยิ่งใหญ่ มากกว่า สิ่งใดทั้งปวง แด่เสียงปืนที่ดังในทุกค่ำคืนและรุ่งเช้า เลือดเนื้อที่สลายหายไปเพื่อแลกกับแผ่นดิน และจิตใจอันแกร่งกล้าของมนุษย์ ... ผมขอให้เขาหลับฝันดี :)

เข้าสู่ช่วงเทศกาลกินเจกันแล้ว ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เข้าร่วมในเทศกาลกินเจในปีนี้ หลายคนอาจจะบ่นถึงอาหารเจ ว่าหาทานได้ยากและมักขายในราคาแพง คนขายอาหารเจแบบเฉพาะกิจมักจะฉวยโอกาสมากๆ (เคยไปเจอมา ข้าวราดแกง 2 อย่าง คิดจานละ 45 บาท !?! ) ส่วนตัวแล้ว ก็ไม่รู้สึกว่าลำบากอะไรนักในการจะหาอะไรทาน เพราะเนื่องจากคุ้นเคยกับทางมังสวิรัติอยู่แล้ว จึงพอจะรู้แหล่งในการหาอาหารเจทานพอสมควร ... วันนี้จะมารีวิวเล็กๆน้อยๆ ที่ศูนย์อาหาร " บ้านสวนไผ่สุขภาพ " อยู่แถวๆซอยอารีย์ (พหลโยธิน) ถ้าเดินเข้ามาทางซอยอารีย์ ให้เลี้ยวซ้ายเข้าซอย 1 แล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ เลย ร้านกาแฟวาวี ไป เดินต่อไปอีกนิด มองทางซ้ายมือไว้ จะเห็นป้ายของห้องสมุดธรรมะบ้านอารีย์ ก็เข้าไปข้างในนั้นเลย การเดินทางที่สะดวกกว่านั้น คือมาทางรถไฟฟ้า bts ลงที่ สถานีอารีย์ ทางออก 1 (อาคารเอ็กซิม แบงก์) เดินไปจนเกือบถึงปั๊ม esso จะเห็นตรอกเล็กๆและป้ายร้านบ้านสวนไผ่ต้อนรับอยู่ด้านหน้า ... สำหรับที่นี่เหมือนจะเป็น complex ของคนที่รักสุขภาพกายและสุขภาพจิตอย่างแท้จริง เพราะมีทั้งห้องสมุดธรรมะ ฟิตเนส โยคะ ร้านขายผลิตภัณฑ์ที่เ

Problem: ชาว Facebook หลายคนอาจจะเคยพบกับปัญหาการเข้าใช้ application ของ Facebook ไม่ได้ เมื่อกดเข้าไปยังลิงค์ที่เป็น application ใดๆบน Facebook ก็จะได้พบกับ error message จาก Firefox ดังนี้... Redirect Loop - Firefox has detected that the server is redirecting the request for this address in a way that will never complete. แน่นอนว่า...ปัญหานี้คงเป็นสิ่งที่สร้างความกระวนกระวายใจให้กับเหล่า "ชาวสวน" "เจ้าของร้านอาหาร" "ผู้รักสัตว์เลี้ยง" หรือ "นักเก็งกำไรซื้อ-ขาย" กันทั้งหลายทั้งปวงเป็นแน่แท้ (!?!) ... Solution: ผมไปค้นพบวิธีการแก้ปัญหานี้แบบชั่วคราวเข้าครับ วิธีการนั้นง่ายมากๆ คือ ให้เพิ่ม "new." เข้าไประหว่าง "apps." กับ "facebook" ที่ Address bar (URL) เช่น http://apps.facebook.com/... เป็น http://apps. new .facebook.com/... ... จากการทดลองพบว่าวิธีนี้ใช้ได้ผลเสมอ เพียงแต่ว่าจะใช้ได้เป็นครั้งๆไปเท่านั้น แต่ปัญหานี้ผมยังไม่ได้ลองกับ browser ตัวอื่นนะครับ ใครลองแล้วเป็นยังไง อย่าล

สำหรับเมนูสลัดนั้น เป็นมิตรที่คุ้นเคยกันอย่างดีกับทุกๆคน เพราะทำกินเองได้ง่ายมากๆถึงมากที่สุด ยิ่งในหมู่ของคนรักสุขภาพและผู้ที่ชื่นชอบอาหารชีวจิตแล้ว สลัดนั้นเปรียบเหมือนเมนูพื้นฐานที่ทุกคนจะต้องโปรดปราน ไม่ว่าจะทานคู่กับเมนูอื่นๆ เช่น เสต็ก ซุป พาสต้า ก็อร่อยได้หลากหลาย หรือจะทานแต่สลัดโซโล่เดี่ยวก็สะใจคนกินผักไปตามๆกัน แนวคิดในการทำผักสลัดกินเองของผมนั้น เกิดขึ้นมาช้านานตั้งแต่สมัยยังเด็กๆ แต่ในสมัยนั้นเราก็มองภาพสลัดเป็นเพียงเมนูที่รวมแหลกและกินแหลกเพียงเท่านั้น ผมเริ่มมาใส่ใจในสูตรของการทำสลัดเมื่อไม่นานมานี้ เพราะได้มีโอกาสไปทานสลัดผักที่ร้าน " บ้านไม้ " ซึ่งร้านบ้านไม้นี้อยู่แถวที่ทำงานของผม (แถวๆพระราม 2 และถนนพุทธบูชา) เป็นร้านอาหารแนวชีวจิต บรรยากาศร่มรื่น ราคาไม่แพง อาหารอร่อย นอกจากนี้แล้ว ทางร้านยังมีร้านขายของเล็กๆ ที่มีทั้งเครื่องอุปโภคบริโภคแนวเพื่อสุขภาพ และขนมแปลกๆแบบโมทาวน์ๆอีกหลายอย่างอีกด้วย! วันที่ผมได้กินผักสลัดที่นั่น มันทำให้ผมน้ำตาแทบไหลครับ เพราะมันอร่อยเหลือเกินนน!!! (เว่อร์มะ? ฮ่าๆๆ) นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ลองสลัดในสูตรที่ใส่ลูกเกด และใช้น้ำสลัดญี

ไดอารี่ที่รัก... ก้าวที่ยิ่งใหญ่ของคุณนั้นเกิดขึ้นเมื่อใด การรอคอยของเลขเก้าที่กำลังจะเปลี่ยนตัวเลขข้างหน้าของมัน คือเพื่อนสนิทที่ก้าวไปพร้อมกันกับคุณเมื่อนั้น คุณกลางคืนกำลังย่างก้าวเข้ามา เขาใส่รองเท้า converse เบอร์ 9 ผมก้าวเท้าเพื่อออกไปต้อนรับแขกดังเช่นทุกวัน "เก้าคูณเก้าได้เท่าไหร่?" คำถามที่ไม่ก้าวร้าวดังเช่นนิสัยของเขา ทำให้ผมรู้สึกเหมือนก้าวแรกสู่สังเวียน ผมเชื้อเชิญให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ เสียงทีวีในห้องเล่าเรื่องบางรักซอยเก้า ดวงตาของผมเปิดกว้างขึ้น 9 มิลลิเมตรเมื่อจ้องมองที่ตัวเขา ... เห้ย!!!... ...นี่มันวันที่สิบแล้วนี่หว่า. (จบตอนที่ 110 ก้าว!)

" อยากกินพิซซ่า!!! " ... ประโยคนี้ผมเคยบ่นเล่นๆเอาไว้เมื่อกลางสัปดาห์ที่แล้ว ผมอาจจะแค่สุ่มเลือกพิซซ่าขึ้นมาจากบรรดาของกินทั้งหลาย แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่ากับการที่ได้รู้ว่า... การบ่นเล่นๆครั้งนี้ มันกำลังจะนำไปสู่การได้ลิ้มลอง " โอโคโนมิยากิ " ใช่แล้ว...เพราะมันคือ " พิซซ่าญี่ปุ่น " นั่นเอง! ... ภารกิจในวันนี้ มีคุณแฟนเป็นผู้บุกเบิก ด้วยการแนะนำผ่านทาง facebook สำหรับร้านที่เราจะไปกัน มีชื่อว่า " Kizahashi " มีพิกัดอยู่แถวๆ ด้านหลังคาร์ฟู พระราม 4 แนะนำว่า ให้เข้ามาทางถนนพระราม 4 เข้าซอยข้างๆคาร์ฟู ตรงเข้ามาเพียง 100 เมตร ร้านจะแอบอยู่ทางขวามือ ตรงหัวมุมที่เลี้ยวซ้าย ถ้าเข้ามาทางสุขุมวิท 26 จะเหนื่อยหน่อย เพราะเข้าซอยมาลึกมาก เดินไม่ได้แน่นอน ให้ตรงเข้ามาตามทางเรื่อยๆ สังเกตร้าน S&P ใหญ่ๆทางซ้ายมือเข้าไว้ ถ้าเจอปุ๊บให้เลี้ยวซ้ายซอยนั้นเลย แล้วตรงเข้ามาจนสุดก็จะจ๊ะเอ๋กับร้านพอดี ร้านนี้จะเป็นอาหารญี่ปุ่นแนวๆกระทะแบนราบ และเปิดโอกาสให้คุณลูกค้าได้โชว์ฝีมือทำกันเอง เมนูขึ้นชื่อที่นี่ก็คงหนีไม่พ้น โอโคโนมิยากิ หรือ พิซซ่าญี่ปุ่น ตามมาติดๆ

ไดอารีที่รัก... เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้ว ที่ผมใช้ชีวิตเป็นมนุษย์เงินเดือน เหมือนกับคนอีกหลายล้านคนบนโลกใบนี้ เมื่อเราเพิ่งจะได้เดินก้าวข้ามรอยต่อของชีวิตไปหมาดๆ อะไรอะไรมันจึงดูไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางไปเสียหมด ทั้งที่ดีหรือไม่ดีนั้นก็ปนกันเข้ามาอย่างไม่ทันให้เราได้ตั้งตัว วันนี้คือวันที่ผมรู้สึกแย่กับการทำงานมากที่สุด จนถึงขณะนี้ หลายคำถามมันยังฝังอยู่ในจิตใจเรื่อยๆว่า " มันเป็นกูได้ไงวะ? " ประสบการณ์ที่ผมเคยได้ยินได้ฟังมาจากผู้อื่น บัดนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้โชคดีถูกรางวัลเสียแล้ว! เข้าใจแล้วครับ ความรู้สึกนี้ มันเป็นเช่นนี้นี่เอง การรับผิดชอบกับปัญหาที่ตนไม่ได้ก่อนั้น เจ็บลึก จริงๆ จริงๆว่ะ หิวข้าวด้วย จริงๆว่ะ จริง... ... เรื่องจริง...มันล้อเล่นกับชีวิตเราเสมอๆ นี่ก็คือ หนึ่งวันและวันหนึ่ง ของชีวิตที่ถูกล้อเล่นในบางคราว มันทำให้เราหน้าชาไปชั่วขณะ ในขณะที่ขามันยังเดินอยู่โดยไม่รู้ตัว "เออ...กูเดินต่อได้!" ผมแค่อ่อนหัดเกินไปที่จะเดินบนเส้นทางนี้เท่านั้นเอง ขอบคุณ สำหรับความผิดพลาด(ที่ผมไม่ได้ก่อ)ในวันนี้ อย่างน้อย ในวันข้างหน้า ผมจะได้ปลอบใจคนที่โดนเช่นนี้... ...ได้ถูกบ้า

- นี่คือกีฬาที่ผมเล่นอยู่เป็น ประจำ เกือบทุกวันอาทิตย์ - กีฬานี้เด็กไทยเคยไป คว้าแชมป์โลกมาได้แบบสองสมัยติด แล้ว - ความแตกต่างทางด้านร่างกาย เพศ และวัย มีผลน้อยมากต่อการเล่นกีฬานี้ นั่นหมายความว่า "ใครก็เล่นได้ง่ายๆ" ... เมื่อเอ่ยถึงชื่อ " แฟลกฟุตบอล (flag football) " ทีไร คุณผู้ฟังก็มักจะทำหน้างงๆ เป็นสัญญาณให้ผมได้อธิบายต่อถึงกีฬาชนิดนี้อย่างไม่ต้องรอนาน เอาสั้นๆ ง่ายๆเลยดีกว่า... นี่คือ อเมริกันฟุตบอล ที่ย่อส่วนลงให้ทุกคนเล่นมันได้ง่ายขึ้นไงล่ะ! ย่อลง...นั่นก็หมายความว่า มีขนาดเล็กพอที่เราจะสามารถจัดกลุ่มเล่นกับเพื่อนสนิทของเราได้อย่างไม่ยากเย็น แฟลกฟุตบอลนั้นมีตั้งแต่ทีมละ 4-5 คนก็สามารถเล่นได้แล้ว ... "เห้ย! เล่นแบบอเมริกันฟุตบอลรึ!? ไอ้คนชนคน อัดๆกันในทีวีเนี่ยนะ !?!" "นั่นแหละ...แต่เชื่อไหมล่ะ? แฟลกฟุตบอลนั้น ดำเนินเกมในลักษณะเดียวกัน แต่ ไม่มีการปะทะใดๆเลย " ...นั่นเพราะการ tackle ในแฟลกฟุตบอลนั้น ใช้วิธีการดึงสายคาดเอว (ที่เรียกว่า "ธง" หรือ "flag" ) แทนการปะทะกันให้ลงไปนอนยิ้ม (ซึ่งหมายถึ

problem: ผมบังเอิญพบปัญหานี้เข้า เมื่อตอนที่มีการใช้งาน text file ข้าม platform คือ เอา .txt ที่เขียนจากใน windows xp ซึ่งมีเนื้อหาเป็นตัวอักษรภาษาไทย ไปเปิดใน ubuntu โดยทาง ubuntu ก็มอง .txt นั้นเป็น executable file ไป เมื่อเลือกให้ display ขึ้นมา ก็พบว่าข้อความทั้งหลายที่เป็นภาษาไทยนั้น กลายเป็นภาษามนุษย์ต่างดาวไปเสียแล้ว และเมื่อต้องการที่จะกู้คืนด้วยการ save as แล้วตั้งค่า encoding ใหม่ ให้เป็น ANSI ผลลัพธ์กลับออกมากเป็น ' ???? ' ไปเสียหมด สำหรับใน ubuntu ลองใช้ nedit และ gedit ในการ save as ใหม่ให้เป็น encoding แบบ TIS-620 ก็แจ้ง error มาหน้าด้านๆและไม่ยอมให้ save ไฟล์ด้วย แล้วจะทำไงดีเนี่ย? เผลอลบไฟล์ต้นฉบับที่อ่านได้ใน windows xp ทิ้งไปแล้วซะด้วย !?! solution: 1. ผมเอาไฟล์ที่มีปัญหา กลับมาเปิดใน windows xp และใช้โปรแกรม UltraEdit เปิดไฟล์เจ้าปัญหาขึ้นมา 2. จากนั้นลอง save as เปลี่ยน format ให้เป็นแบบ Unicode (ASCII Escaped) 3. ปิดไฟล์แล้ว เปิดใหม่ 4. จะพบการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง คือภาษายังป็นมนุษย์ต่างดาวอยู่ แต่สังเกตดีๆ จะมี tag บางอย่างโผล่ขึ้น

problem: หลังบูต ubuntu 9.04 เสร็จ หน้าจอค้างก่อนเข้าไปสู่หน้า log in description: ปัญหานี้เกิดขึ้นกับการ์ดจอของ ati (ที่ผมใช้คือ x1300) ซึ่งเกิดจากการติดตั้ง driver ตัวใหม่มา และไม่สนับสนุนกับ ubuntu 9.04 solution: 1. เข้าโหมด recovery แล้วเลือก fix graphic ดูก่อน (เขียนไฟล์ xorg.conf) 2. ถ้ายังไม่ได้ผล ให้ reset เครื่องใหม่ เข้าโหมด recovery แล้วเข้าไปที่ root shell 3. ใส่คำสั่งดังนี้ apt-get purge xorg-driver-fglrx apt-get autoremove dpkg-reconfigure -phigh xserver-xorg 4. reboot comment: ลองวิธีอื่นมาเยอะมาก มาได้ผลกับวิธีนี้ครับ.

เกริ่นนำ: เนื่องด้วยเมื่อวานนี้เป็นวันแรงงาน ทั้งผมและคุณแฟนก็ว่างจัด และไม่รู้จะออกไปไหนกันดี ประกอบกับสภาพอากาศอันแปรปรวนสุดๆ สุดท้ายเลยมาลงตัวที่บ้านของผมนั่นเอง ผมจึงชวนคุณแฟนทำมื้อเที่ยงกินกันดีกว่า ว่าแล้วก็เริ่มคิดเมนูที่อยากกิน แต่ก็ยังคิดกันไม่ออก เลยกะว่าจะไปคิดกันสดๆตอนเดินเลือกซื้อของ เราแวะซุปเปอร์มาร์เก็ตแถวบ้าน เดินไปเรื่อยๆก็เริ่มมีเมนูผุดขึ้นมาในหัว แต่ผมชิงไหวพริบไปสั่งปลาสำลีทอดมาก่อนแล้ว (กันเหนียว ฮ่าๆ) ส่วนที่นึกกันออกมาได้ ก็ล้วนแต่เป็นเมนูที่เน้นทำง่ายๆ กินง่ายๆ กันทั้งนั้น ... แกงกะหรี่ - อันนี้จะเป็นเวอร์ชั่นไม่ใส่เนื้อสัตว์ เพราะผมไม่กินสัตว์บกครับ ก็ใส่แต่พวกผักที่เราชอบๆก็ได้แล้ว ส่วนประกอบมีดังนี้ เครื่องแกงกะหรี่ก้อน 1 กล่อง - เลือกใช้ยี่ห้อตามใจชอบ อันนี้คุณแฟนเลือกให้ เป็นของ S&B บอกว่ามันถูกกว่ายี่ห้อชื่อดังที่วางข้างๆ(ฮ่าๆ) ทีแรกจะเลือกแบบเผ็ดสุด แต่ผมไม่กินเผ็ด เลยขอกลางๆไว้ก่อน (ซึ่งพอเอามากินแล้ว ตอนท้ายก็เห็นควรด้วยกับคุณแฟนว่า วันหลังเอาแบบเผ็ดสุดมาก็ได้นะ เพราะมันไม่มีความเผ็ดเลย -*-) มันฝรั่ง 1 ลูก แครอท 2 หัว (เค้าเรียกหัวหรือเปล่าเนี่ย

ไดอารีที่รัก... วันนี้ผมอยากจะมาบอกอย่างเป็นทางการว่า อีกประมาณ 2 สัปดาห์ ผมจะบวชแล้วนะครับ ที่วัดราชาธิวาสฯ เป็นเวลาประมาณ 15 วัน นอกจากนี้แล้ว สิ่งที่ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งคือ... พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี หรือที่เราคุ้นชื่อของท่านว่า พระอาจารย์ ว.วชิรเมธี ท่านนัดผมเข้ามาที่สำนักพิมพ์อัมรินทร์ เพื่อไปรับหนังสือพร้อมซีดีที่จะแจกในงานบวช เป็นหนังสือที่ท่านเขียนเกี่ยวกับความกตัญญู มีชื่อว่า "หนึ่งในร้อย" ท่านกล่าวว่า การบวชก็ถือเป็นการแสดงความกตัญญูรู้คุณต่อพ่อแม่ หนังสือเล่มนี้ก็พูดถึงเรื่องของความกตัญญู ที่เปรียบเสมือนความดีอันเป็นที่หนึ่งจากหลายร้อยความดี ... เมื่อผมเดินทางไปถึงอัมรินทร์ปริ้นท์ติ้ง ผมก็ได้พบกับสถาบันวิมุตตยาลัย ผมมองไปรอบๆห้อง เต็มไปด้วยรูปของพระอาจารย์ ว.วชิรเมธี ที่ท่านเคยลงหนังสือพิมพ์หรือถ่ายรายการต่างๆ หนังสือธรรมะ และงานเขียนของท่านทุกเล่ม ที่นี่เปรียบเสมือนที่ทำงานและโชว์รูมผลงานของท่านก็ว่าได้ และเบื้องหน้าของผม...พระอาจารย์ท่านกำลังอัดรายการทีวีอยู่ พี่เอ๋ หนึ่งในพนักงานของบริษัทที่แสนจะใจดีและต้อนรับผมและคุณแม่อย่างอบอุ่น เล่าให้ฟังว่า ตอนนี้ท่า

วันนี้คุณแฟนเล่าให้ฟังว่าเจออะไรบางอย่างบนรถแท็กซี่ ด้วยไหวพริบอันรวดเร็วของเธอ จึงไม่พลาดที่จะเก็บมาให้ชมกัน ไม่นานนักผมก็ได้รับ mms ที่มีรูปสิ่งนี้... เข้าใจถูกแล้วครับ มันคือ " ป้ายห้ามตด " ที่ติดอยู่หลังเบาะหน้าของรถแท็กซี่ แหม...อยากรู้จริงๆ พี่คนขับเขาคิดยังไงถึงแปะไว้ 1. ขำๆ ใครเห็นก็ยิ้มได้ หรือเพราะ 2. เคยมีประสบการณ์อันเลวร้ายมาแล้ว ... จะว่าไปไอ้ป้ายนี้ก็ดังมิใช่น้อย ผมลองไปถามอากู๋ (google) ว่า "no farting" ออกมาเพียบเลยครับ และเป็นที่สังเกตว่า ส่วนมากป้ายของฝรั่ง คนในป้ายจะยื่นบั้นท้ายแบบเอาให้รู้เลยว่าจงใจจะตดแน่ๆ ประมาณนี้... มีใช้กันจริงๆนะครับ ซีเรียสนะเนี่ย!