133
12 มีนาคม 2554 ไดอารีที่รัก ในที่สุด ผมก็ต้องเผชิญกับความจริงอันโหดร้ายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ กว่า 2 ปี กับอีก 25 วัน ของการที่มีเธออยู่เคียงข้าง ไม่ว่าทุกข์หรือสุข หัวเราะหรือร้องไห้ เธอดีกับผมเสมอมา นับตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน... ...จนวันสุดท้ายที่เธอเดินออกไป. ... มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ที่ผมมีความสุขมากจริงๆ การที่ได้รักกับคนที่ดีแบบเธอนี้ เป็นความทรงจำที่ผมจะได้จดจำจนวันตาย ว่าครั้งหนึ่ง ได้เคยคบกับผู้หญิงที่น่ารักที่สุดคนนี้ ผมมีความสุขทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของเธอ แม้สุดท้าย ผมอาจจะไม่ได้เห็นมันอีก แต่อย่างน้อยก็ขอให้มันอยู่กับเธอตลอดไป เพราะรอยยิ้มของเธอนั้นมีค่าเหลือเกิน ทุกๆครั้งที่เห็นเธอมีความสุข เธอจะพูดไม่ค่อยเก่ง เธอเพียงยิ้มให้ฉัน เท่านั้นเอง ผมมีความสุขมากพอแล้วจริงๆ ... เธอไม่เคยโกหก เธอไม่เคยหลอกลวง เธอไม่เคยทำให้ผมต้องเสียใจ เธออยู่เคียงข้าง เธอเข้าใจผมเสมอมา จนวันสุดท้ายของเรา เธอก็ยังไม่คิดจะโกหกผม :) ขอบคุณนะ สำหรับช่วงเวลาดีๆที่ผ่านมา ... เธอกำลังจะมีความสุขในทางเดินของเธอ ผมยินดีกับเธอด้วย เพราะผมเชื่อใจ และเคารพเธอมาก นั่นหมายถึงทุกการตัดสินใจของเธอ สิ่งที่เธอไ