137
ไดอารีที่รัก ... เวลา 12.38น. วันนี้ผมเดินไปทานอาหารกลางวันที่ร้านข้าวแกงเล็กๆ ไม่ไกลจากออฟฟิศ เนื่องด้วยเวลาที่ล่วงเลยไปนานพอสมควรจากเลข 12 ทำให้กับข้าวตามร้านต่างๆแถวนี้ ที่จะต้องรองรับ พนักงานบริษัทมากมายนั้นหมดลงอย่างไม่ต้องแปลกใจ ... ร้านข้าวแกงร้านนี้ปกติคุณป้าเจ้าของร้านก็จะทำกับข้าวไม่เยอะมากนัก ผมเคยเห็นมากสุดจะมีประมาณ 3-4 อย่าง และมีถาดวางไข่ดาว กุนเชียง หมูยอทอด อะไรที่กินง่ายๆให้เลือกเสริมอยู่เป็นประจำ สำหรับร้านนี้ ผมเคยกินมาหลายครั้งแล้ว บางครั้งก็ชอบ ที่รสชาติถือว่าดี และข้าวสวยที่ร้อนๆ รู้สึกว่าข้าวที่ร้านนี้อร่อยดี บางครั้งก็ไม่ชอบ เพราะเคยมีครั้งหนึ่ง สั่งกับสองอย่าง ป้าแกตักอย่างนึงให้ ผมก้มลงกำลังจะหยิบเงิน เงยหน้ามาอีกที ป้ายื่นจานมาให้ แล้วผมอึ้งไปสักพัก เพราะกับข้าวอย่างที่สองมันน้อยมากจนผมเข้าใจผิดว่าป้ายังไม่ได้ตักอย่างที่สอง เอาน่า...ก็เจ๊าๆกันไป แต่สิ่งที่ผมอยากจะหยิบมาพูดถึงคือเรื่องเล็กๆต่อไปนี้มากกว่าครับ...
