123
ไดอารีที่รัก
วันพฤหัสที่เจ็ดมกราคมปีห้าสาม
บ่ายวันนี้...
ฉันยืนล้างแก้วอยู่ในครัว
ท้องฟ้าสลัว แต่กลับดูสดใส
หน้าต่างบานใหญ่อนุญาตลมให้เข้ามาพบฉัน
เหล่าไม้เล็กใหญ่เอนตัวโดยพลัน
เสียงรถกระบะหนึ่งคัน แว่วเข้าทันที
...
สายตาจับจ้องถึงการเคลื่อนที่
อุปกรณ์มากมีชวนสงสัย
สิ่งที่ฉันเห็นสร้างรอยยิ้มขึ้นในใจ...
เห้ย!
[ เมล็ดข้าวโพดกระสอบใหญ่,
มาพร้อมเครื่องจักรสีแดงฉาน (เขาคือ 'ผู้โด่งดัง')
แอนด์ อะ แกลลอน ออฟ บัตเตอร์ ]
...
"เหตุใดเจ้าจึงแวะเข้ามาในที่แห่งนี้ล่ะ ?"
...
การเคลื่อนไหวเริ่มเข้าสู่วิถีโค้ง
กลับกลายเหมือนการเวียนวน
ทิ้งให้ฉันฉงน ก่อนจะลาจากฉันไป
...
"แหะๆ...ขอโทษที ฉันคงจำวันผิด!"
"เห้ย จิงดิ! งั้นพรุ่งนี้มาด้วยนะ".
วันพฤหัสที่เจ็ดมกราคมปีห้าสาม
บ่ายวันนี้...
ฉันยืนล้างแก้วอยู่ในครัว
ท้องฟ้าสลัว แต่กลับดูสดใส
หน้าต่างบานใหญ่อนุญาตลมให้เข้ามาพบฉัน
เหล่าไม้เล็กใหญ่เอนตัวโดยพลัน
เสียงรถกระบะหนึ่งคัน แว่วเข้าทันที
...
สายตาจับจ้องถึงการเคลื่อนที่
อุปกรณ์มากมีชวนสงสัย
สิ่งที่ฉันเห็นสร้างรอยยิ้มขึ้นในใจ...
เห้ย!
[ เมล็ดข้าวโพดกระสอบใหญ่,
มาพร้อมเครื่องจักรสีแดงฉาน (เขาคือ 'ผู้โด่งดัง')
แอนด์ อะ แกลลอน ออฟ บัตเตอร์ ]
...
"เหตุใดเจ้าจึงแวะเข้ามาในที่แห่งนี้ล่ะ ?"
...
การเคลื่อนไหวเริ่มเข้าสู่วิถีโค้ง
กลับกลายเหมือนการเวียนวน
ทิ้งให้ฉันฉงน ก่อนจะลาจากฉันไป
...
"แหะๆ...ขอโทษที ฉันคงจำวันผิด!"
"เห้ย จิงดิ! งั้นพรุ่งนี้มาด้วยนะ".
โอ๊ะ ไม่เคยมาอ่านบล๊อกแอมมี่เหมือนกัน
ตอบลบไม่เคยเจอเครื่องจักรสีแดงฉาน คงเมนท์อะไรไม่ได้
แต่เห็นด้วยเรื่องตาวิเศษ เด็กๆยุคเรา
จะเ็ก็บเปลือกลูกอมใส่กระเป๋า เพราะกลัวตาวิเศาเห็น
แต่สมัยนี้ คงโยนเปลือกลูกอม ถ้าไม่มีตำรวจ -*-
นั่งเสิร์ช kmitl ใน youtube เลยเจอบล็อกพี่แอมมี่
ตอบลบเข้ามาบอกว่า..
Happy New year! : )
Dukduy