131.1
ไดอารีที่รัก...
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ความคิดถึงและอารมณ์ที่ฉันสร้างขึ้น
มันถูกส่งผ่านไปด้วยคลื่นความถี่ใด?
การรอคอยนั้นสิ้นสุดลง
ฉันได้พบกับสิ่งที่มีค่านั้นอีกครั้ง
ดีใจจนอยากจะร้องไห้ คือนิยามของมัน
เท่านี้เองแหละ
ที่ฉันต้องการ
มันคืออีกล้านล้านกำลังใจที่เกิดขึ้นในใจฉัน
เท่านั้นเองแหละ
ที่ฉันเฝ้าคอย
มันคือยางลบก้อนใหญ่ที่สุด ที่ลบล้างความเศร้าทั้งหลายที่เคยมีไปจนหมด
เมื่อสายธารไหลมาอีกครั้ง
ชีวิตนั้นก็กลับมาสวยงาม
และมันจะงอกงามอย่างยั่งยืน
ถ้าวันนี้ฉันนอนแล้วฝันดี
ฉันขอปฏิเสธเสียดีกว่า
เพราะแม้แต่ฝันที่ดีที่สุดของฉัน
ก็เทียบไม่ได้เลย
กับความจริงในตอนนี้.
ampmie152.
http://ampmie152.blogspot.com/
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ความคิดถึงและอารมณ์ที่ฉันสร้างขึ้น
มันถูกส่งผ่านไปด้วยคลื่นความถี่ใด?
การรอคอยนั้นสิ้นสุดลง
ฉันได้พบกับสิ่งที่มีค่านั้นอีกครั้ง
ดีใจจนอยากจะร้องไห้ คือนิยามของมัน
เท่านี้เองแหละ
ที่ฉันต้องการ
มันคืออีกล้านล้านกำลังใจที่เกิดขึ้นในใจฉัน
เท่านั้นเองแหละ
ที่ฉันเฝ้าคอย
มันคือยางลบก้อนใหญ่ที่สุด ที่ลบล้างความเศร้าทั้งหลายที่เคยมีไปจนหมด
เมื่อสายธารไหลมาอีกครั้ง
ชีวิตนั้นก็กลับมาสวยงาม
และมันจะงอกงามอย่างยั่งยืน
ถ้าวันนี้ฉันนอนแล้วฝันดี
ฉันขอปฏิเสธเสียดีกว่า
เพราะแม้แต่ฝันที่ดีที่สุดของฉัน
ก็เทียบไม่ได้เลย
กับความจริงในตอนนี้.
ampmie152.
http://ampmie152.blogspot.com/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น