147
ไดอารีที่รัก... วันนี้ผมตื่นแต่เช้ากว่าปกติ นอกจากการตื่นมาเชียร์ทีมแพคเกอร์สหรือดูซุปเปอร์โบวล์แล้ว การตื่นเช้านั้นไม่ใช่ความถนัดของผมเอาเสียเลย ความตั้งใจของผมวันนี้ คือการทดลองขึ้นรถเมล์ไปที่ทำงานแห่งใหม่ครับ ปกติแล้ววิธีที่ง่ายและเร็วที่สุด คือการขึ้น bts แล้วนั่งวินมอเตอร์ไซค์ต่อ ซึ่งใช้เวลาทั้งหมดราว 40-45 นาที แต่ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง เนื่องจากผมต้องขึ้น bts จากส่วนต่อขยาย หากคิดเป็นราคาต่อเที่ยวของตั๋ว 30 วัน จะอยู่ที่ 25+10= 35 บาท ส่วนค่าวินฯก็สูงถึง 30 บาท รวมเป็น 65 บาท นี่จึงเป็นที่มาของการตื่นให้เช้ากว่าปกติ 30 นาที เพื่อที่จะออกมารอรถเมล์ที่ป้าย ผมยืนรออยู่ราว 10 นาที การเฝ้ารอก็สิ้นสุดลง ภาพรถเมล์ไม่มีแอร์สีครีมแดงจอดเลยป้ายทำให้ผมและผู้คนอีกจำนวนไม่น้อยต้องออกแรงวิ่งตามกันเล็กน้อย ผมเหลือบไปเห็นว่าคันนี้เป็นรถเมล์ฟรีจากภาษีประชาชน ถึงไม่เห็นก็พอเดาได้เพราะรถจะแน่นมาก ต้องยืนเกือบตลอดการเดินทาง รู้สึกตัวอีกทีคนขี้ร้อนอย่างผมก็เหงื่อท่วมเสียแล้ว โชคดีที่ช่วงใกล้ถึงที่ทำงานคนลงไปเยอะจึงได้นั่งบ้าง การได้ที่นั่งริมหน้าต่า...