Please support me!

หากชอบใจบทความของผม โปรดสนับสนุนค่ากาแฟเพื่อเป็นกำลังใจนะครับ คลิกที่นี่

141

ไดอารีที่รัก...

"โลกแห่งความฝัน แม่งช่างห่างไกลกับโลกความจริงเหลือเกิน"

...ผมพยายามมองออกไปให้ไกล
...ไกลสุดขอบฟ้า
เห็นเขาชอบใช้คำนี้กันก็ดูเท่ห์ดี
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันคือตรงไหนอยู่ดี

...

เคยเป็นกันบ้างไหมครับ?
เวลาพูดถึงความฝันเราจะรู้สึกมีความสุขขึ้นมาทันที
มากไปกว่านั้น บทสนทนากับกลุ่มเพื่อนสนิทยิ่งเป็นตัวเร่งที่ดีในการผลิตรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ
ที่ไม่ต้องกังวลว่าจะดังแค่ไหน
และจะต้องสิ้นสุดเมื่อไหร่

ถึงมันจะเป็นความฝันที่ดูบ้าๆบอๆ
ความฝัน...ที่ไม่รู้ว่าจะเป็นจริงได้ยังไง
ความฝัน...ที่พวกเราเล่ามันออกมาได้เป็นฉากๆโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดนาน
และความฝัน...ที่กลับไปคิดถึงทีไร ก็แอบอมยิ้มให้มันอีกเช่นเคย

...

มีคนมากมาย และผมว่ามันเยอะพอแล้ว และพวกเราก็รู้กันมากพอแล้ว
ที่คอยพร่ำบอกว่า...
"ทำให้ความฝันนั้นเป็นจริงให้ได้สิ"
"สู้ๆ"
"ลงมือทำซะสิ"
"ตั้งเป้าหมายแล้วเดินไปให้ถึงสิ"
"ทำวันนี้ให้ดีที่สุดสิ"

ขอเถอะครับ ...ขอเวลาให้พวกเราได้ใช้เวลากับกลุ่มเพื่อนสนิท
ในการถกเถียงเรื่องความฝันกันแบบอันลิมิต
ขอสักวัน...ที่ไม่ต้องสนความเป็นไปหรือคำปรึกษาจากผู้รู้ใดๆ

เพราะมันคือความสนุกในห้วงเวลาที่เราผลิตเองคนเดียวไม่ได้จริงๆ.

ผมไม่รู้และไม่สนใจว่าความฝันนั้นจะต้องเป็นจริง
มันไม่มีอะไรสำคัญให้ต้องไปครุ่นคิดกันขนาดนั้น
ผมรู้แต่ว่า ครั้งหน้าที่พวกเราได้รวมตัวกันอีกครั้ง
เราจะมาอัพเดทความฝันกันต่อแน่นอน

...

นาฬิกาปลุกเมื่อเช้าวันจันทร์
ก็เหมือนทุกวันคงเป็นไปอย่างเคย
แต่ไม่รู้ทำไม...
เนื้อเพลง "สามัคคีชุมนุม" ยังคงวิ่งอยู่ในหัวแบบจางๆ.



ampmie152.
http://ampmie152.blogspot.com/


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

[INV033] รีวิว 6 เดือน กับการเป็น FA ที่ Finnomena

[INV023] วิธีใช้ไฟล์ excel ประเมินมูลค่าหุ้นคร่าวๆจากงบการเงิน

[IT006] How to convert UTF-8 to ANSI ? (Thai fonts)

[MUS001] Kazoo...เครื่องดนตรีที่ใครๆก็เล่นได้!

[OTH004] มาเล่นแฟลกฟุตบอลกันเถอะ!