145

ไดอารีที่รัก...

อีก 2-3 เดือนข้างหน้า ผมคงจะไปทำงานอะไรสักอย่างหนึ่ง
ที่ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
น่าตื่นเต้นดีนะครับ
แต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมทำแบบนี้

...

ท่ามกลางเสียงท้วงติงแห่งความสงสัยทั้งจากภายในและภายนอก
หลายครั้งผมก็แอบคิดถึงสิ่งที่เราจะทำ...
เขาเรียกว่า "หาเรื่องใส่ตัว" หรือเปล่า?

ผมเคยพูดกับตัวเองว่า "นอกจากเรื่องการลงทุนแล้ว ผมไม่ชอบคอนเซอร์เวทีฟใดๆอีกเลย"
ดูเหมือนมันจะชัดเจนขึ้น เมื่อผมออกอาการว่าจะอยู่ใน comfort zone ได้อีกไม่นาน

เมื่อรู้สึกว่าโอเคแล้ว รับมือได้แล้ว ชินแล้ว
ผมก็เริ่มมองหาเรื่องมาใส่ตัว เพื่อเขย่าให้ผมต้องดิ้นอีกครั้ง
ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันจะดีขึ้น หรือก็งั้นๆ หรืออาจจะแย่ลง
อย่าถามและอย่าคาดหวังอะไรกับผมเลย เพราะผมเองก็ไม่อาจล่วงรู้
รู้แต่ว่า...ต้องเริ่ม ต้องทำ และต้องลุย

ผมพร้อมจะเป็นคนล้มเหลว(อีกครั้ง)แล้วครับ
นรก...ได้โปรดรับน้องผมแค่พอหอมปากหอมคอ
อย่างน้อย...ให้เหลือลมหายใจให้พาร่างกลับมานั่งพักได้บ้าง

เพราะอย่างน้อย...ก็เป็นคนล้มเหลว ที่ไม่ต้องมานั่งเสียดายเวลาและโอกาส.

ampmie152.
http://ampmie152.blogspot.com