146
ไดอารีที่รัก... ศุกร์ที่ 26 มิถุนายน 2558 เมื่อแสงอาทิตย์วิ่งออกไปพ้นระยะของท้องฟ้า ความไม่สบายใจของฉันก็ยิ่งทวีขึ้นเรื่อยๆ ยังมีคนที่พูดพล่ามราวกับว่าเขารู้เรื่องไปหมดเสียทุกอย่าง จับแพะชนแกะแล้วทำให้คน "เชื่อ" ฉันไม่โทษอะไรหรอก เพราะนั่นอาจเป็นสิ่งเดียวที่เขาถนัด ถึงวันนี้ มันอาจเลยจุดที่เกินเยียวยาแล้ว ฉันเคยเหน็ดเหนื่อยกับการพยายามทำความเข้าใจ และบอกให้คนรอบข้างฉันรู้ว่า "ความจริง" มันเป็นอย่างไร? แต่ดูเหมือนว่าชุดความคิดที่ถูก "ฝัง" ไว้ในหัวพวกเขามันน่าเศร้าใจเสียเหลือเกิน ตรรกกะแบบสองมาตรฐาน ถูกเอามาใช้เพื่อสำเร็จความใคร่ทางศีลธรรม เชื่อไหมล่ะ...ว่าก่อนหน้านี้ฉันก็เคยคิดแบบพวกคุณ จงมองให้ลึกลงไปในรายละเอียด จงมองข้ามความเกลียดชังที่ถูกยุยง จงมองลงไปถึงแก่นในความเป็นมนุษย์ วันที่ฉันตาสว่าง ฉันไม่เคยคาดหวังให้ใครต้องเจ็บปวด ฉันจึงพยายามรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกคน สิ่งที่ต้องสัญญากับตัวเองก่อน คือ ฉันจะไม่เกลียดใครเพียงเพราะความคิดเห็นบางเรื่อง ฉันเคารพในความเป็น "เพื่อนมนุษย์" ของคุณทุกคน และมันจะไม่มีวันถูกเปลี่...