158
ไดอารีที่รัก...
สวัสดีวันมาฆบูชา
ขอบคุณที่เช้าวันนี้มีโอกาสได้นั่งเขียนเรื่องราวเพื่อสะท้อนความคิดตัวเองอีกครั้ง
เรายังคงอยู่ในแผนของการปรับเปลี่ยนชีวิตการทำงานและเกษียณให้ได้อย่างที่ต้องการ
ขอบคุณตัวเองที่รู้จักอดทนได้มากกว่าที่ตัวเองคิด
ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา เราพยายามปรับเปลี่ยนมุมมองบางอย่าง
อย่างน้อยก็พอช่วยบรรเทาความทรมานในการดำรงชีวิตไปได้บ้าง
เมื่อมีสติ ก็จงกลับมาที่แผนการของเรา
ถ้าเราไม่หมดความอดทนเสียก่อน เราก็จะเข้าใกล้เป้าหมายเราทีละนิด ทีละก้าว
แน่นอนว่าเราไม่เคยหยุดคิดหรอก
ยังคงหาโอกาสเรื่อยๆที่จะไปถึงเป้าหมายให้เร็วขึ้น
และยังคงหาทาง optimize ตัวเป้าหมายเองให้ขยับเข้ามาถึงเร็วขึ้นอีกด้วย
ฟังดูดีใช่ไหมล่ะ?
แต่เบื้องหลังนี่มันเหมือนเรากำลังทดลองหลายๆอย่างในชีวิตโดยเอา "เวลา" เป็นสิ่งเดิมพันเลย
สิ่งหนึ่งที่ช่วยเราได้มากๆ คือเรารู้สึกขอบคุณตัวเองที่รู้จัก Bitcoin
มันไม่ใช่แค่เรื่องสินทรัพย์และการลงทุน
แต่ทำให้เราตาสว่างจากระบบ Fiat ที่อยู่กับเรามาทั้งชีวิต
เราอาจจะไม่ได้สามารถเปลี่ยนทุกอย่างได้ดั่งใจแบบหน้ามือเป็นหลังมือ
จากดำเป็นขาวในทันที
แต่ทุกครั้งที่เราได้ขยับออกมาจากระบบ Fiat ทีละนิด ทีละก้าว
เราก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นในการใช้ชีวิต
มันเหมือนสิ่งที่ช่วยจำกัด downside ของแผนการ
แม้ปลายทางจะไปไม่ได้ถึงฝั่งฝัน แต่มันก็คงจะไม่แย่เกินไปที่จะมีความสุขกับมันได้จนวันสุดท้าย
มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องทำให้สำเร็จในปีนี้
มันยากมากๆ แต่ก็ต้องพยายามให้สุดตัว
อย่างน้อยถ้าวันหนึ่งได้มองกลับมา ก็จะได้ไม่เสียใจหรือเสียดายอะไร
พออายุเริ่มเยอะ เราก็เริ่มจะเหนื่อยง่าย เพลียง่าย และหมดพลังงานที่จะไปต่อสู้อะไรกับเรื่องต่างๆมากมายในชีวิต
จงดึงสติโฟกัสกับการรักษาสุขภาพกายและใจให้ดี
ก็น่าจะพอเหลือเวลาให้สร้างสิ่งดีๆกับคนรอบข้างและโลกนี้ได้อีกมาก
...
สวัสดีวันมาฆบูชา
ขอบคุณที่เช้าวันนี้มีโอกาสได้นั่งเขียนเรื่องราวเพื่อสะท้อนความคิดตัวเองอีกครั้ง.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น